Podsumowanie 2024

Ostanie spotkanie w roku 2024 I gr. DKK w Szprotawie miało charakter wspomnieniowy. Przypomniałyśmy sobie wspólne wyjazdy, imprezy literackie i ciekawe spotkania. A nazbierało się tego naprawdę sporo. Żeby zrównoważyć wzruszenie, jakie zapanowało wśród nas, sięgnęłyśmy po pomysł wykonania niezwykłych zakładek do książek. Na pewno przydadzą się one podczas czytania kolejnych lektur w nowym 2025 roku.

 

dkk-i-gr--kopia

„Ty pieronie! Biografia Franciszka Pieczki” Magda Jaros

W dniu 21 listopada podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych, prowadziłyśmy rozmowę na temat książki pod tytułem „Ty pieronie! Biografia Franciszka Pieczki”, autorstwa Magdy Jaros. Przedstawia ona wybitego aktora, który w swoim życiu zagrał kilkaset ról, zarówno teatralnych jak i filmowych. Miał szczęście współpracy z wybitnymi reżyserami, m.in. z K. Kieślowskim,
J. Kawalerowiczem, A. Wajdą. W publikacji M. Jaros zamieszcza zebrane przez siebie materiały, wypowiedzi  ludzi filmu o F. Pieczce, którzy tworzyli z nim w filmie i na deskach teatru. Historie wzbogacone  mnóstwem fantastycznych anegdot. „Ty pieronie!  to wnikliwy i czuły obraz (…) aktorskiej wielkości połączonej ze skromnością, prawością i uczciwością.” Główny bohater to silna osobowość, idąca przez życie z ogromnym poczuciem humoru nawet wtedy, gdy wiatr wiał w oczy. Pan Franciszek Pieczka zostawił po sobie znakomity dorobek artystyczny. Jego osobowość i mądrość życiowa miały i mają wpływ na wielu ludzi – jego wierną widownię oraz ludzi filmu. Naszą lekturę uzupełniłyśmy projekcją filmów „Król i aktor. Rzecz o Franciszku Pieczce.” i „Aktor Pana Boga”. Uczestniczki spotkania wyraziły zadowolenie z możliwości lepszego przyjrzenia się sylwetce aktora. Serdecznie polecamy lekturę książki na długie zimowe wieczory.  

 

20241121_144144

„Deficyt niebieskich migdałów” Agnieszka Zakrzewska

21 marca 2024 r. to dzień szczególny, po pierwsze spotkaliśmy się z I grupą DKK aby porozmawiać o książce Agnieszki Zakrzewskiej „Deficyt niebieskich migdałów” oraz świętowaliśmy Światowy Dzień Poezji. Jak to się pięknie splotło… Ponieważ omawiana powieść poświęcona jest cudownej polskiej poetce Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej. Przeczytaliśmy tomik autorstwa Lilki, który wprawił nas w doskonały humor i poczuliśmy klimat krakowskiej bohemy.
Książkę przepełnioną miłością, dowcipem i ciekawymi historiami z życia słynnej rodziny Kossaków serdecznie polecamy – bawi, wzrusza i wprowadza nas bocznymi drzwiami do domu rodzinnego w Krakowie.

 

Julita Hofman

 

Podczas spotkania I grupy DKK 21 marca 2024 pochyliliśmy się nie tylko nad kolejną przeczytaną książką, którą był tytuł Agnieszki Zakrzewskiej „Deficyt niebieskich migdałów”. Był to bowiem dzień szczególny – Światowy Dzień Poezji. Jak to się pięknie splotło… Omawiamy powieść o cudownej polskiej poetce Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej i jednocześnie świętujemy dzień, w którym właśnie wiersze wiodą prym. Przeczytaliśmy tomik.

 

deficyt-niebieskich-migdalow

 

 

„Kocia kawiarnia” Anna Sólyom

Za oknem kapryśna wiosenna aura, a członkowie DKK dla dorosłych przy szprotawskiej książnicy spotkali się, aby wypić coś ciepłego, pobyć wspólnie i wziąć do ręki rozgrzewającą kocią historię. 18 kwietnia naszą lekturą była „Kocia kawiarnia” Anny Sólyom. Fabuła książki jest dość prosta, jednak to jak autorka dozuje historię (w koci nieśpieszny sposób) sprawia, że lektura staje się czystą przyjemnością. Książka może również pełnić funkcję terapeutyczną dla osób, które nie potrafią przezwyciężyć swoich lęków i z tego powodu zamykają się na nowe możliwości. Z ogromną przyjemnością polecamy „Kocią kawiarnię” wszystkim zwierzolubom i tym, którzy nie są przekonani do cudownego wpływu zwierząt na człowieka. Wszystkim dedykujemy cytat z lektury - „Koty pomagają nam odkryć nasze prawdziwe ja, mają nadprzyrodzone moce! To prawda, co [ludzie] mówią: oczyszczają aurę.”

 

dkk-2

 

„Deficyt niebieskich migdałów” Agnieszka Zakrzewska- recenzja

Książkę Agnieszki Zakrzewskiej „Deficyt niebieskich migdałów” przeczytałam z przyjemnością.
Postać Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej jest w niej przedstawiona jako osobowość, w tamtych czasach, niespotykana. Najważniejsza dla niej jest miłość do drugiego człowieka, do poezji.
Bardzo podobały mi się wybrane wiersze rozpoczynające rozdziały. Natomiast zakończenie rozczuliło mnie najbardziej. Bardzo wzruszające są słowa Lotka – Stefana, który mówi do poetki w ostatniej godzinie jej życia:

„Jest dla mnie wszystkim, co dać mi mogła ziemia. Jest wiatrem. Jest ciszą. Głosem, który wciąż słyszę.”

 

Zapraszam do lektury!

Zdzisława Ptak
I grupa DKK w Szprotawie