W dniu 13.11.2025 odbyło się kolejne spotkanie członkiń DKK, na którym omawiane były wrażenia po przeczytaniu książki S.J. Watsona pt. „Drugie życie”.

Bohaterka książki Julia Plummer, wiedzie spokojnie życie na przedmieściach Londynu. Mieszka ze swoim o 10 lat starszym mężem, uznanym chirurgiem oraz adoptowanym synem Connorem, z wychowaniem którego nie mogła sobie poradzić jego biologiczna matka, a młodsza siostra Julii, Kate. Życie rodziny zakłóciła nagła wiadomość o śmierci Kate, która została brutalnie zamordowana na ulicach Paryża. Zrozpaczona Julia bierze sprawy w swoje ręce, na własną rękę prowadzi śledztwo. Kobieta dowiaduje się, że jej siostra zawierała znajomości z mężczyznami za pośrednictwem Internetu i umawiała się z nimi na intymne spotkania. Wkrótce sama w sieci poznaje mężczyznę, który sprawia, że traci nad sobą kontrolę i stawia na szali swoje małżeństwo, rodzinę, a nawet życie.

Lektura ta skłoniła nasze czytelniczki do głębokiej refleksji nad wpływem nowinek technicznych na nasze życie. Okazuje się bowiem, że różne aktywności w Internecie są tak samo uzależniające jak alkohol czy papierosy, a może nawet i bardziej. Choć internet otwiera przed nami ogromne możliwości, warto pamiętać, że niesie ze sobą także poważne ryzyka. Nie każdy zdaje sobie sprawę z ich istnienia, dlatego tak ważna jest rozwaga i ostrożność w sieci.

Podczas spotkania uczestniczki zwróciły także uwagę na aspekt rodzinny obecny w książce. Rozmowa skłoniła do refleksji nad tym, jak łatwo przyzwyczajamy się do tego, co mamy, i jak często poszukujemy rozrywek, odskoczni czy możliwości realizowania własnych ambicji. W pogoni za adrenaliną i coraz to nowymi bodźcami zdarza się, że nie dostrzegamy uczuć ani potrzeb drugiego człowieka. Wielu towarzyszy poczucie własnego wybujałego ego oraz realizowanie tylko własnych doznań i pragnień. Dyskusja pokazała, jak subtelnie autor obnaża tę prawdę i jak łatwo można zatracić równowagę między własnymi pragnieniami, a troską o bliskich.

Choć początek powieści wydawał się przewidywalny, finał zaskoczył czytelniczki i otworzył nowe perspektywy dla dalszych losów bohaterki.

Spotkanie po raz kolejny okazało się bardzo wartościowe — pełne inspirujących rozmów, które poruszały i skłaniały do refleksji.

W dniu 18.09.2025 odbyło się pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie członkiń DKK. Na spotkaniu omawiane były wrażenia po przeczytaniu książki Abdulrazaka Gurnah pt. „Powróceni”.

Po lekkiej i przyjemnej lekturze dyskutowanej podczas czerwcowego spotkania, przyszedł czas na zmianę tematyki. Powieść „Powróceni” to wielopokoleniowa saga osadzona w realiach niemieckich kolonii w Afryce Wschodniej na początku XX w. Opowiada o losach czworga bohaterów: Ilyasa, który jako dziecko uciekł z domu, a następnie został porwany przez żołnierza z Schutztruppe i stracił kontakt z bliskimi. Po latach wrócił, by odnaleźć siostrę. Afiya, wychowywana przez przybranych krewnych, doświadczyła przemocy i nie sądziła, że kiedykolwiek będzie zdolna do miłości. Khalifa tylko pozornie miał wpływ na swój los: zarówno praca, jak i żona zostały dla niego wybrane. Hamza, natomiast oddany w zastaw za długi, trafił do oddziału askarysów, ale ocalał z wojny, która naznaczyła go na zawsze. Wrócił w rodzinne strony, aby zacząć życie od nowa.

Autor przedstawia świat wielkich mocarstw, kolonizatorów, świat splątanych ze sobą cywilizacji i kultur, świat dominacji i przemocy, w którym bohaterowie toczą pozornie zwyczajne i banalne życie, ale ściśle oplecione więzami historii. Czytelniczki zwróciły uwagę na trudy z jakimi ci młodzi ludzie musieli się zmagać oraz na to, jak mało im było potrzeba do życia. Nie mieli luksusów, ale mieli marzenia. Ich życie było trudne, naznaczone niejednokrotnie przemocą i patologicznymi zrachowaniami, jednak potrafili się z tego podnieść.

Spotkanie przyniosło wiele ciekawych spostrzeżeń i przemyśleń.

W dniu 16.10.2025 odbyło się kolejne spotkanie członkiń DKK, na którym omawiane były wrażenia po przeczytaniu książki Szczepana Twardochy pt. „Król”.

To kolejna powieść, która w odważny sposób porusza trudne tematy i wzbudziła skrajne emocje wśród czytelniczek, od zachwytu po rozczarowanie.

W Tel Awiwie, emerytowany żołnierz Mosze Inbar pochyla się nad maszyną do pisania, by opisać wspomnienia i powrócić do wieczoru, w którym po raz pierwszy ujrzał pewnego siebie boksera. Wówczas nie wiedział jeszcze, że w 1937 roku to właśnie on, Jakub Szapiro, prawa ręka Kaplicy - starego bojownika PPS, socjalisty i króla warszawskiego półświatka, zabił jego ojca z powodu niespłaconego długu. Nie przypuszczał też, jak wiele w jego życiu zmieni jeden wieczór i spotkanie z Kumem Kaplicą.

Piękne samochody, kobiety, alkohol i narkotyki. Boks, dzielnice nędzy i luksusowe burdele. Żydzi i Polacy. Społeczny, religijny oraz polityczny tygiel Warszawy 1937 roku. A ponad wszystkim zasady gangsterskiego świata, w którym siła decyduje o tym, kto jest „Królem”. Tak przedstawiają się realia, w których przyszło żyć bohaterom książki.

Lektura ta skłoniła nasze czytelniczki do głębokiej refleksji nad mechanizmami historii. Wiele wydarzeń przedstawionych w książce przywołało skojarzenia ze współczesnością, ukazując, że przeszłość i teraźniejszość mają ze sobą więcej wspólnego, niż mogłoby się wydawać. Powieść prowokuje też do myślenia o ludzkich wyborach, moralnych dylematach i złożoności relacji społecznych. Czytelniczki zwróciły uwagę na to, że żadna grupa społeczna czy narodowa nie jest jednorodna ani wolna od błędów — każda historia ma wiele odcieni, a literatura może pomóc je dostrzec i zrozumieć.

Spotkanie skłoniło do głębszych przemyśleń i otworzyło przestrzeń do niezwykle interesujących rozmów.

W dniu 12.06.2025 odbyło się kolejne spotkanie członkiń DKK. Tym razem omawiane były wrażenia po przeczytaniu książki Nicka Bradleya pt. „Cztery pory roku w Japonii”.

Książka została przyjęta z dużym entuzjazmem. Wśród opinii pojawiały się takie określenia, jak „cudna książka”, „piękna opowieść” czy „przyjemna lektura”. Pomimo braku wartkiej akcji, wzajemne relacje i historie życia babci Ayako i jej wnuka Kyo, okazały się na tyle pasjonujące, że członkinie czytały ją z zapartym tchem. Naszym czytelniczkom bardzo przypadł do gustu temat wychowania i edukacji młodzieży, a zwłaszcza różnic kulturowych pod tym względem. Ta „inność” wszystkich zachwyciła. Panie urzekło również proste zdanie wypowiadane przy poznaniu nowej osoby: „Proszę traktuj mnie uprzejmie”, jako wyraz ogromnego szacunku do drugiego człowieka. Zwróciły także uwagę na surową dyscyplinę w wychowaniu dzieci oraz ogromną presję „bycia najlepszym” jaką się na nie nakłada.

Było to ostatnie spotkanie przed przerwą wakacyjną. Życzymy członkiniom miłego wypoczynku, a na kolejną ciekawą dyskusję zapraszamy we wrześniu.